مشارکت شهروندان

درخصوص مديريت شهری تعاريف متعددی از سوی صاحب‌نظران ارائه شده است، ازجمله اينكه: «مديريت شهری عبارت است از يك سازمان گسترده، متشكل از عناصر و اجزای رسمی و غيررسمی مؤثر و ذيربط در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و كالبدی حيات شهری با هدف اداره، كنترل و هدايت توسعه همه‌جانبه و پايدار شهر مربوطه.»

از مهم‌ترین اهداف مدیریت شهری نیز می‌توان به موارد ذیل اشاره كرد:

۱- ارتقای شرایط كار و زندگی جمعیت شهر با توجه ویژه به افراد و گروه‌های كم درآمد
۲- زمینه‌سازی و ایجاد مشوق‌های توسعه اقتصادی و اجتماعی پایدار
۳- حفاظت از محیط كالبدی شهر
همچنین درخصوص وظایف مدیریت شهری به مواردی مانند آماده‌سازی زیرساخت‌های اساسی برای عملكرد كارآمد شهرها، آماده‌سازی خدمات لازم برای توسعه منابع انسانی، بهبود بهره‌وری و بهبود استاندارد‌های زندگی شهری، تنظیم فعالیت‌های تأثیرگذار بخش خصوصی بر امنیت، سلامت و رفاه اجتماعی جمعیت شهری، آماده‌ساختن خدمات و تسهیلات لازم برای پشتیبانی فعالیت‌های مولد و عملیات كارآمد مؤسسه‌های خصوصی در نواحی شهری و نهایتا برنامه‌ریزی استراتژیك اشاره شده است.
اما فارغ از اهداف و وظایف مدیریت شهری، قوانین و مقررات شهری را می‌توان به‌عنوان یكی از مهم‌ترین نقاط اتصال بین مدیریت شهری و شهروندان و متقابلا جایگاه شهرداری را به‌عنوان نقطه اتصال نظام مدیریت شهری و نظام حقوق شهری قلمداد كرد. از آنجا كه جامعه آینده با توجه به روند تغییرات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی كه به‌صورتی فراگیر ظاهر شده است جامعه‌ای شهرنشین خواهد بود، می‌بایست در شهرها با استفاده از پتانسیل‌های گوناگون نهفته در آنها و با تكیه بر ارائه مباحث آموزشی به شهروندان و تشویق آنان در جهت مشاركت مؤثر در مدیریت شهری اقدام كرد.

جوانان

 حضرت امام (ره) در صحيفه جلد 2 صفحه 289 خطاب به جوانان چنين فرمودند: 

«شما جوانان تحصيل کرده در هر جا هستيد وظيف خطيري داريد:

 وظيفه دفاع از اسلام که به عهده هر فرد مسلم است، وظيفه دفاع از ميهن و استقلال آن که از وظيفه حتميه اسلامي است، وظيفه شناساندن اسلام بزرگ به جوامع بشري، چه از ناحيه طرز حکومت و بسط عدالت آن و چه از ناحيه رفتار والي مسلمين با ملت، و چه از کيفيت معامله والي با بيت المال مسلمين. شماها بايد معرفي کنيد اسلام را تا رژيمها و حکومتها بفهمند معني حکومت و پاسداري از ملت را، تا جوامع بشري بدانند اسلام چه نحو حکومتي مي خواهد، تا افکار غلطي که به واسطه عمال استعمار به جوانهاي ما تحميل شده است ، تغيير کند.

 بکوشيد و خود به احکام اسلام عمل کنيد و ديگران را وادار به عمل کنيد و پرده ي ضخيمي که کجروان بر چهره نوراني اسلام افکنده اند برطرف کنيد. ان شا الله تعالي خداوند به شما توفيق خواهد داد» امام (ره) در فرازي از وصيت نامه سياسي الهي خويش فرموده اند:

 «... و از جوانان، دختران و پسران، مي خواهم که استقلال و آزادي و ارزشهاي انساني را، ولو با تحمل زحمت و رنج، فداي تجملات و عشرتها و بي بند و باريها و حضور در مراکز فحشا که از طرف غرب و عمال بي وطن به شما عرضه مي شود نکنند، که آنان چنانچه تجربه نشان داده جز تباهي شما و اغفالتان از سرنوشت کشورتان و چاپيدن ذخائر شما و به بند استعمار و ننگ وابستگي کشيدنتان و مصرفي نمودن ملت وکشورتان به چيز ديگر فکر نمي کنند، و مي خواهند باين وسيله شما و امثال آن شما را عقب مانده و به اصطلاح آنان "نيمه وحشي"نگه دارند»

در خصوص عدالت اجتماعي (منع تبعيض)

 حضرت امام در صحيفه جلد 16 صفحه 443 در خصوص منع تبعيض در اسلام اينچنين فرموده اند: «من مکرر اعلام کرده ام که در اسلام نژاد، زبان، قوميت و گروه و ناحيه مطرح نيست. تمام مسلمين – چه اهل سنت و چه شيعي – برادر و برابر و همه برخوردار از همه مزيا و حقوق اسلامي هستند. 

از جمله جنايتهايي که بدخواهان به اسلام مرتکب شده اند ايجاد اختلاف بين برادران سني و شيعي است. من از همه برادران اهل سنت تقاضا دارم که ااين شيعات را محکوم و شيعه سازان را به جزا ندارد. متجاوزين شديداً به جزي اعمال خود مي رسند» 

از نظر امام، برخورداري از حقوق اجتماعي در جامعه براساس تابعيت کشور است و تمام شهروندان ايراني از حقوق اجتماعي برخورداراند ودر ا اين زمينه، اقليت هاي مذهبي نيز همچون مسلمانان، از اين حقوق برخورداراند. به عبارت ديگر، حقوق اجتماعي براساس مذهب، در جامعه توزيع نمي شود:

 «هر ايراني حق دارد که مانند همه افراد از حقوق اجتماعي برخوردار باشد. مسلمان يا مسيحي و يا يهودي و يا مذاهب ديگر فرق ندارد.»

در خصوص حقوق زنان

 حضرت امام خمينى (ره) در "حوزه عمومى حقوق زنان"اين چنين بيان فرموده اند: 

((براى زن ابعاد مختلفه است, چـنـانچه براى مرد و براى انسان, اين ورق صورى طبيعى نازل ترين مرتبه انسان است و نـازلـتـرين مرتبه زن است و نازلترين مرتبه مرد است. لكن از همين مرتبه نازل حـركـت به سوى كمال است. انسان موجود متحرك است, از مرتبه طبيعت تا مرتبه غيب, تا فنا بر الوهيت.))

 و همچنين در زمينه تساوى حقوق زنان با مردان مي فرمايند: 

((اسلام نظر خـاص بـر شـمـا بـانوان دارد. اسلام در وقتى كه ظهور كرد در جزيره العرب, بانوان حـيثيت خودشان را پيش مردان از دست داده بودند; اسلام آنها را سربلند و سرافراز كـرد, اسلام آنها را با مردان مساوى كرد.))

 نيز در باره تساوى زن و مـرد و حق دخالت در سرنوشت براى زنان فرموده اند: 

((مـا مـى خواهيم زن به مقام والاى انسانيت برسد. زن بايد در سـرنـوشـت خـودش دخـالـت داشـته باشد.)) 

در مصاحبه با روزنامه هلندى دي -ولت گـرانـت، در پـاسخ به اين سوال كه مشخصات حقوق زنان در جمهورى اسلامى چه خواهد بـود؟ مـى فـرمايند: 

((از حقوق انسانى، تفاوتى بين زن و مرد نيست زيرا كه هر دو انـسـانـنـد و زن حـق دخالت در سرنوشت خويش را همچون مرد دارد. بله در بعضى از مـوارد تـفـاوتـهـايـى بين زن و مرد وجود دارد كه به حيثيت انسانى آنها ارتباط نـدارد.)) 

((... اسلام زن را مثل مرد در همه شئون، همان طورى كه مرد در همه شـئون دخـالـت دارد, زن هم دخالت دارد، همان طورى كه مرد بايد از فساد اجتناب كـنـد، زن هـم بـايـد از فساد اجتناب كند ... زنها اختيار دارند، همان طورى كه مـردهـا اخـتيار دارند.))